Dzisiejsza „Rzeczpospolita” donosi o kolejnym orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (II SA/Wa 569/14), które dotyczy bardzo istotnego w praktyce problemu udostępniania danych osobowych użytkowników Internetu na potrzeby dochodzenia praw w postępowaniu cywilnym. Niestety, mimo powszechnej zgody co do konieczności znalezienia rozwiązania tego problemu, od dłuższego czasu sądy nie potrafią się z nim uporać.

Uruchomienie usługi Google Drive wywołało olbrzymie zainteresowanie tematem usług umożliwiających współdzielenie i synchronizację danych. W Internecie można znaleźć mnóstwo materiałów na ten temat. Większość z nich koncentruje się na dokładnym opisie nowej usługi Google oraz na porównaniu jej z innymi jak np. Dropbox, Box czy SkyDrive. Choć kuszące, czy jest to rozwiązanie dla wszystkich?

Na co dzień niewiele osób zdaje sobie sprawę, że zbiory: opisów towarów w sklepie internetowym, artykułów w serwisie internetowym, recenzji filmów, wyników meczy, adresów sklepów z meblami, danych o wypadkach drogowych, informacji meteorologicznych są bazami danych. Ochrona tego rodzaju zbiorów może być efektywna dzięki odpowiedniemu wykorzystaniu przepisów o ochronie baz danych.

Zachęcam do lektury mojego artykułuna ten temat w kwietniowym wydaniu magazynu Proseed oraz do dyskusji na blogu.

Pisaliśmy już na tym blogu o technologii „z chmury”. Jedną z konkluzji naszego wpisu było, że papierkiem lakmusowym bezpieczeństwa korzystania z usług w chmurze będzie włączenie tej technologii do arsenału IT firm prawniczych. Wynikało to z obserwacji, że dla prawników ryzyko związane z poufnością informacji będzie zawsze pierwszoplanową kwestią.

Nie ukrywam, że właśnie z tego powodu śledzę regularnie wypowiedzi na ten temat przedstawicieli korporacji prawniczych w różnych krajach. Ostatnio o zgodności z etyką prawniczą korzystania z usług w chmurze wypowiedziały się komisje etyki wykonywania zawodu w Stanach Zjednoczonych, a dokładniej w Północnej Karolinie oraz Pensylwanii (informacja via blog LawSites Roberta Amrogi).