Od pewnego czasu pojawia się coraz więcej rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących zagadnień prawnych związanych – mówiąc ogólnie - z aktywnością w Internecie. Rok 2014 przyniósł wręcz wysyp takich orzeczeń, z których co najmniej kilka będzie miało istotny wpływ na praktykę i rozwój doktryny prawa. Większość z nich była na bieżąco komentowana, a niektóre stały się nawet przedmiotem zainteresowania mainstreamowych mediów, czego najlepszym przykładem może być wyrok Trybunału w sprawie Google Spain dotyczący tzw. prawa do zapomnienia. W natłoku informacji warto jednak od czasu do czasu robić podsumowania, chociażby po to, by upewnić się, że to, co pamiętamy z informacji prasowych pokrywa się z rzeczywistą treścią orzeczeń Trybunału. Stąd pomysł na listę orzeczeń Trybunału wydanych w ciągu ostatnich 3 lat, które mają, w mojej subiektywnej ocenie, najistotniejsze znaczenie dla spraw z zakresu własności intelektualnej w Internecie.

Mija powoli gorączka medialna dotycząca ACTA czyli Anti-Counterfeiting Trade Agrement (a po polsku umowa handlowa dotycząca zwalczania obrotu towarami podrobionymi). Nadchodzi czas na spokojne przyjrzenie się prawnym konsekwencjom związanym z podpisaniem przez Polskę tej umowy międzynarodowej i jej (ewentualną) ratyfikacją.

Mimo utrzymywania długo treści projektu porozumienia w tajemnicy, akt ten, jak chyba żaden inny, momentalnie obrósł dziesiątkami rozmaitych opracowań, z których część powstawała jeszcze na podstawie nieoficjalnych doniesień o treści projektu porozumienia. Wśród tych analiz można znaleźć także opracowania prawnicze dotyczące zgodności ACTA z prawem Unii Europejskiej oraz prawem międzynarodowym. Wystarczy kilka godzin, by bez większego problemu zapoznać się z mnogością interpretacji dotyczących konsekwencji podpisania ACTA. /regularna aktualizacja wyboru linkowanych źródeł/ 

Autorem tego artykułu jest Przemysław Walasek.

Ograniczenie odpowiedzialności operatorów serwisów społecznościowych (host providerów) za treści umieszczane przez ich użytkowników ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania dzisiejszego Internetu. Podstawą ograniczenia odpowiedzialności jest tytułowy artykuł 14 ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną („uśude”), którego treść – wraz z treścią równie istotnego art. 15 wspomnianej ustawy, rozstrzygającego o braku obowiązku monitorowania treści użytkowników – konsekwentnie przebija się do świadomości prawników. Dlatego też warto zwrócić uwagę na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2011 roku (IV CSK 665/10). Jest to bowiem pierwsze rozstrzygnięcie, w którym Sąd Najwyższy zajął stanowisko w kwestii odpowiedzialności host providera za przechowywane treści na gruncie art. 14 uśude.