Pociągnięci do odpowiedzialności w procesach o naruszenie autorskich praw majątkowych powinni zapamiętać datę 1 października 2015 r. Właśnie wtedy minie termin na złożenie skargi o wznowienie postępowania w sprawach zakończonych wydaniem wyroku na podstawie niekonstytucyjnej już drugiej części art. 79 ust. 1 pkt 3 b ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Czy jest możliwe, że mimo starannego przygotowania i wykorzystania najlepszych, sprawdzonych wzorców, umowa przenosząca autorskie prawa majątkowe do utworu lub udzielająca licencji na jego wykorzystanie okazała się nie tylko całkowicie nieskuteczna, ale także nie zabezpieczała przed roszczeniami o naruszenie praw autorskich? Na tak postawione pytanie obruszy się pewnie większość prawników zajmujących się prawem autorskim, niemniej od czasu do czasu zdarzają się takie przypadki.
Współautorką tego artykułu jest Anna Karwowska.
Na gruncie obecnej Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przepisy o dozwolonym użytku nie należą do najłatwiejszych w lekturze. W praktyce, ich wykładnia wywołuje szereg wątpliwości. W świetle art. 23 Ustawy okazuje się, że w życiu codziennym, nie tylko zwykły obywatel Kowalski może naruszać prawo, ale i mecenas Kowalski też może być z nim na bakier.
W Poniedziałek Wielkanocny odbędą się piłkarskie derby Łodzi, a wczoraj w związku z tym wydarzeniem w portalu gazeta.pl pojawiły się dwie ciekawe informacje dotyczące praw do transmisji meczów piłkarskich. Obie dotyczą zjawiska public viewing, czyli publicznego oglądania transmisji wydarzeń sportowych (i nie tylko), którego znaczenie trudno przecenić w kontekście zbliżającego
się turnieju EURO 2012.
Możesz zaprenumerować ten blog. Wpisz adres e-mail, a powiadomienie o nowym wpisie dostaniesz na swoją skrzynkę.
Zwięźle i praktycznie o nowych technologiach oraz prawie własności intelektualnej i jego zastosowaniu w sieci.
